Een typische bereiding uit de traditionele Toscaanse keuken, vooral in en rond Florence. Een paar ingrediënten, eenvoudig, maar smakelijk. Een goede portie kan ook een hoofdgerecht worden, niet alleen een eenvoudig bijgerecht; ze zijn niet al te pikant, maar bijna delicaat, door het langzame koken in water, met een beetje olijfolie en salie. Ze gaan daarna in een saus - zoals zelfgemaakt! - met knoflook, tomaten en peper ... Het is een veganistisch gerecht, vol smaak en geschiedenis. Op de Fattoria zijn ze een ‘must’ tijdens de olijvenoogst; ze worden op het veld geserveerd met ‘fettunta’ (geroosterd brood met nieuwe olijfolie en knoflook), saucijsjes en een ’gottino’ (klein Toscaans glaasje) jonge rode wijn. Ze zijn ook perfect met gebakken eieren, vlees van de barbecue, gebakken groenten of bij antipasti op een mooie rustieke plank met kazen, crostini en vleeswaren, of om een bruschetta te garneren.
De bijzondere naam komt waarschijnlijk van het gebruik van salie in het recept. Dit aromatische kruid wordt veel gebruikt in de Toscaanse keuken en was onontbeerlijk bij het bereiden van ‘uccelletti’ (= vogeltjes), gebraden, aan het spit, of in saus. Vandaag de dag is het moeilijk om dergelijke gerechten te vinden, maar het Toscaanse recept heeft zijn naam behouden in de bonenschotel.
Ingrediënten: witte cannellini-bonen, tomaat, extravergine olijfolie, knoflook, zeezout, gemalen zwarte peper, salie.